یک مطالعه اپیدمیولوژیک بزرگ نشان داده است خطر مبتلا شدن به بیماری پارکینسون در افرادی که در سنین پایین آپاندیس خود را با عمل جراحی برداشته‌اند،کمتر است.
آپاندیس در شروع پارکینسون چه نقشی دارد؟!
عبارات مهم : بیماری
به گزارش ایسنا و به نقل از گیزمگ، مطالعه اخیر پژوهشگران “موسسه وان اندل”(Van Andel Institute) ایالات متحده آمریکا نشان می دهد، خطر مبتلا شدن به بیماری پارکینسون در افرادی که در سنین پایین آپاندیس خود را با عمل جراحی برداشته اند، بسیار کمتر از دیگر افراد است.
آپاندیس زائده ای کوچک و انگشتی شکل است که از روده بزرگ منشعب می شود. این زائده به انتهای “روده کور”(Cecum) متصل هست. در جدار این عضو بافت لنفاوی فراوانی موجود هست. طول آپاندیس بین ۲ تا ۲۰ سانتی متر است و قطر آن نیز بین ۶ تا ۸ میلی متر هست. عفونت و التهاب در آن منجر به “آپاندیسیت”(Appendicitis) می شود. آپاندیسیت حاد، یک بیماری عفونی با علل متفاوت هست. روند مرسوم آن، تهاجم باکتری به دیواره آپاندیس می باشد. راه های متفاوت ایجاد آپاندیسیت نیز انسداد داخل لوله ای، تجمع مواد مدفوعی، هایپرپلازی لنفوئید، خوردن اجسام خارجی، پارازیت ها و تومورها هستند.
آپاندیس در شروع پارکینسون چه نقشی دارد؟!
تحقیقات پژوهشگران نشان می دهد که آپاندیس می تواند حجم زیادی از پروتئین های سمی را که در پیشرفت پارکینسون دخیل هستند، کنترل کند.
مطالعه اخیر این فرضیه را که بیماری پارکینسون، منشا و علتی خارج از مغز دارد پررنگ تر می کند.
یک مطالعه اپیدمیولوژیک بزرگ نشان داده است خطر مبتلا شدن به بیماری پارکینسون در افرادی که در سنین پایین آپاندیس خود را با عمل جراحی برداشته‌اند،کمتر است.
بیماری پارکینسون جهت نخستین بار به وسیله دانشمند بریتانیایی دکتر “جیمز پارکینسون”(James Parkinson) در سال ۱۸۱۷ میلادی توصیف شد و بنابراین نام این بیماری از روی نام وی برداشته شد.
این بیماری همان لرزش در اوضاع استراحت است که شیوع آن زیاد در سنین پیری است ولی در جوانان هم دیده می شود شیوع آن در تمام مناطق دنیا یکسان است یعنی درصد شیوع بیماری با عوض کردن در منطقه خیلی تفاوت نمی کند. بطور کلی این بیماری بر اثر از بین رفتن سلول های ترشح کننده ماده ای به نام دوپامین رخ می دهد. زیاد کردن نسبت استیل کولین به دوپامین در غده های قاعده ای مغز موجب علائم ترمور، سفتی عضلات و کندی حرکات می شود.
بیماری پارکینسون بر اساس دو علامت یا زیاد از چهار علامت مهم مشخص می شود. ارتعاش و لرزش دست و پا در حالت استراحت، کندی حرکات، مشکل و خشک شدن دست و پا و بدن و نداشتن تعادل این چهار علامت مهم را تشکیل می دهند.
آپاندیس در شروع پارکینسون چه نقشی دارد؟!
در مراحل اولیه بیماری، ارتعاش اندام ملایم و معمولا در یک طرف بدن وجود دارد و احتیاجی نیز به درمان ندارد ولی با پیشرفت بیماری فردی که دست لرزان خود را در جیب یا پشت خود پنهان می کند یا چیزی را جهت کنترل ارتعاش مدام در دست می گیرد، دیگر قادر به پنهان کردن لرزش های شدید اندام به خاص به هنگامی که می خواهد تمرکز بیشتری به خود دهد نیست.
پژوهشگران در این مطالعه، داده های بیش از ۱.۷ میلیون فرد را که بیش از ۵۰۰ هزار نفر از آنها در طول زندگی خود عمل آپاندکتومی انجام داده بودند را مورد بررسی قرار دادند.
یک مطالعه اپیدمیولوژیک بزرگ نشان داده است خطر مبتلا شدن به بیماری پارکینسون در افرادی که در سنین پایین آپاندیس خود را با عمل جراحی برداشته‌اند،کمتر است.
در هنگام آپاندیسیت حاد تنها راه درمان جراحی و برداشتن آپاندیس هست. به این عمل “آپاندکتومی” یا” آویزه برداری”(appendectomy) می گویند.
آپاندکتومی زیاد با بیهوشی عمومی یا بی حسی موضعی و برش باز شکمی انجام می گیرد ولی با لاپاروسکوپ نیز قابل انجام هست. بافت آپاندیس برداشته شده است جهت بررسی زیاد به آزمایشگاه آسیب شناسی فرستاده می شود.
آپاندیس در شروع پارکینسون چه نقشی دارد؟!
در انتها نتیجه های مطالعات پژوهشگران نشان داد، خطر مبتلا شدن به بیماری پارکینسون در افرادی که زائده آپاندیس را در بدن خود ندارند، ۱۹ درصد کمتر از دیگر افراد است و اگر روزی به این بیماری مبتلا شوند، مبتلا شدن آنها به این بیماری به طور میانگین ۳.۶ سال دیرتر از افراد دارای آپاندیس تشخیص داده می شود.
نکته جالب توجه پژوهش مذکور این است که خطر مبتلا شدن به بیماری پارکینسون در افراد ساکن مناطق روستایی که عمل آپاندکتومی انجام داده اند، ۲۵ درصد کمتر از بقیه افراد نشان داده شد. البته بعضی فرضیات وجود دارند که احتمال مبتلا شدن افراد روستایی به بیماری پارکینسون زیاد است و اگر این فرضیه ها صحیح باشند، می توان بعضی از عوامل ناشناخته محیطی را نیز به خطرات مبتلا شدن به بیماری پارکینسون افزود.
آنچه که این مطالعه را کمی خاص تر و مهم تر از یک مطالعه معمولی جلوه می دهد، این است که این پژوهش، به وسیله گروهی از دانشمندان برجسته انجام شده است هست. دانشمندان در این پژوهش علت بالقوه ارتباط بین آپاندیس و خطر مبتلا شدن به پارکینسون را مورد بررسی قرار داده اند.
مشخصه پاتولوژیک بیماری پارکینسون، فوت سلولی پیش رونده نورون های ترشح دوپامین مغز هست. پژوهش اخیر نشان داده است که وجود ترکیبات پروتئینی سمی، به نام “اجسام لوی”(Lewy bodies)، ممکن است در پیشرفت این بیماری دخیل باشند.
اجسام لِوی دانه های غیرعادی پروتئین ها هستند که درون سلول های عصبی در بیماری های پارکینسون، زوال عقل و تعدادی دیگر از بیماری ها، گسترش پیدا می کنند. این اجسام زیر میکروسکوپ در حین بافت شناسی مغز، قابل شناسایی هستند. اجسام لوی به صورت توده های دایره شکل هستند که باعث جابه جایی دیگر اجزا سلولی می شوند. اجسام لوی توده های کروی از پروتئین “آلفا سینوکلین”(alpha-synuclein) هستند.
بخش دوم این مطالعه، مشمول بر بررسی بافت آپاندیس ۴۸ فرد سالم در سنین متفاوت و بدون بیماری پارکینسون بود. در همه این افراد، پروتئین آلفا سینوکلین در آپاندیس را نشان داد. شکل آلفا سینوکلین موجود در بافت آپاندیس به طور قابل توجهی مشابه آنچه در مغز بیماران پارکینسون بود، دیده شد.
“ویویان لابری”(Viviane Labrie) نویسنده ارشد این مطالعه گفت: ما با انجام آزمایشات دریافتیم که ساختار پاتوژنیک پروتئین آلفا سینوکلین در آپاندیس افراد سالم وافراد مبتلا به پارکینسون بسیار زیاد بود.
دانشمندان این مطالعه اظهار کردند که این وجود احتمالی آلفا سینوکلین در آپاندیس به هیچ وجه تنها علت بیماری پارکینسون نیست. در واقع، رمز و راز مهم مطرح شده است به وسیله این تحقیق زیاد در مورد این است که یک پروتئین خاص می تواند در آپاندیس انباشته شده است و سپس از آپاندیس به مغز گسترش یابد.
هدف دانشمندان در این پژوهش این نبود که بگویند با برداشتن آپاندیس، از بیماری پارکینسون دور بمانید بلکه نشانه آنها نشان دادن ارتباط مهم و حیاتی بین روده و مغز بود.
این مطالعه در مجله ” Science Translational Medicine ” منتشر شد.
واژه های کلیدی: بیماری | مطالعه | پروتئین | مبتلا شدن | آپاندیسیت | پارکینسون | اخبار پزشکی
دانلود فایل ها
توجه: ممکن است تمام لینک های دانلود به دستور مقام قضایی حذف شده باشد...
